- załatwiać się – załatwić się
- załatwiać się – załatwić się {{/stl_13}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'oddawać mocz lub kał' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
załatwiać się – załatwić się
Look at other dictionaries:
załatwić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}załatwiać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}załatwić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z własnej winy znaleźć się w przykrej sytuacji; urządzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… … Słownik języka polskiego
telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… … Słownik języka polskiego
potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… … Słownik frazeologiczny
